เรื่องเล่าคนไทยในอังกฤษ

จำใด้ว่า ตอนเด็กๆ อายุประมาณ 6-7 ขวบ ที่ห้องนอนของพี่เลี้ยงสาวคนสวยของเรา  จะมีโปสเตอร์รูปดาราฝรั่งหนุ่มสุดหล่อติดอยู่ที่ห้องนอน. ไม่รู้ซิ เหมือนมีอะไรบางอย่างที่ทำให้ต้องหยุดมองทุกครั้ง. ฝรั่งผมทอง ตาสีฟ้า. ตัวใหญ่เบ่อเริ่ม แต่หัวเล็กนิดเดียว ใครจะเชื่อบ้างนะ. ว่า เด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ ขี้อาย  ที่เติบโตมาจากครอบครัวที่อบอุ่น..มีพ่อและแม่เป็นคุณครู ที่เป็นที่นับหน้าถือตา และเคารพรักของคนในจังหวัดเล็กๆแห่งหนึ่ง... ... เป็นเด็กผู้หญิงในจำนวนไม่กี่คน ที่เลือกเรียนคณะวิศวกรรมศาสตร์ ..มีเพื่อนๆ ร่วมคณะเกือบ 90%เป็นผู้ชายทั้งหมด  พอเรียนจบก็เข้าทำงานเป็นวิศวกรในบริษัทยักษ์ใหญ่ข้ามชาติของญี่ปุ่น ที่จังหวัดเล็กๆ ไม่ไกลจากกรุงเทพมากนัก  ที่บริษัทมีพนักงานส่วนใหญ่เป็นคนไทยและญี่ปุ่น รวมๆเกือบ9พันคน. ..ใช้ชีวิตสาวโสด เงินเดือนหมดไปกิน เที่ยว และผ่อนรถ พอมีโบนัส ก็ส่งให้พ่อและแม่ ปีละครั้งสองครั้ง .. ชีวิตวิศวกรสาวทำงานจันทร์ ถึงศุกร์ 8โมงเช้าถึง 6 โมงเย็น  พอคืนวันศุกร์กับเสาร์  ก็นัดกันกับแก๊งซ์ สาวๆ ไปนั่งดื่ม สังสรรค์ ฟังเพลง.ที่ผับเล็กๆที่มีเพียงไม่กี่แห่งในเมืิองเล็กๆที่มำงานอยู่.... 7 ปีผ่านไ